Czas przyjrzeć się, co o polskiej prezydencji piszą zagraniczni analitycy. Dziś oddam głos niemieckim ekspertom. „Jeżeli nie dojdzie do większych wypadków przy pracy, a główne polskie projekty, jak Partnerstwo Wschodnie widocznie posuną się do przodu, Polska wyjdzie z okresu swojej prezydencji silniejsza, a to półrocze będzie można uznać za zdany test sprawności jej polityki europejskiej” – ocenia w swojej ostatniej analizie Kai-Olaf Lang z niemieckiego think tanku SWP. Pisze, że jeżeli dotychczasowy kurs zostanie utrzymany, Polska, średniookresowo, może się spozycjonować jako kraj wiodący w UE. W tym celu będzie jednak musiała rozszerzyć swoje portfolio europejskie także o dziedziny gospodarcze. Do tego warunkiem sin qua non jest wejście do strefy euro.
     Analityk, po pozytywnej ocenie polskich zamierzeń na czas prezydencji i opisaniu, jego zdaniem, ważnych i w dobrą stronę idących zmian w polityce europejskiej Polski, formułuje wnioski oraz rekomendacje dla niemieckiej polityki wobec Warszawy w tym kontekście. Tekst autorstwa czołowego niemieckiego eksperta, zajmującego się Polską i tematyką unijną, jest bardzo interesującym spojrzeniem na polską politykę oraz znaczenie stosunków polsko-niemieckich.
     Oceniając politykę europejską Polski Kai-Olaf Lang stwierdza:
- Polska polityka europejska jest elastyczniejsza niż kiedyś, ale nie stała się „bardziej miękka”. W zasadniczych kwestiach Polska broni swoich interesów.
- Poprzez swój kooperacyjny menagement Polska ma większe szanse tworzyć blokujące lub inicjujące koalicje.
- Polska polityka zagraniczna i europejska zyskała na pewności siebie, wspieranej przez euroentuzjastyczną opinię publiczną.
- Polskie znaczenie w EU zwiększa się dzięki nowej dynamice współpracy z ważnymi partnerami zewnętrznymi (pragmatyzm w stosunkach z Rosją i USA)
- Polska polityka europejska dąży do wzmocnienia UE.
- Ze swoją kulturą finansową zorientowaną na stabilizację i reformy Polska staje się nową Północą w UE.
- Polska szuka w UE intensywnego kontaktu z Niemcami, aby bi – i multilateralnie kształtować politykę europejską.

     Na tej podstawie ekspert formułuje następujące wskazówki dla kształtowania niemieckiej polityki:
1.    Zaoferować Polsce współprzewodzenie UE
Podstawą tego mogłaby być lista projektów, sformułowana podczas polsko-niemieckich konsultacji międzyrządowych w czerwcu br. W oparciu o nią należy wypracować agendę, wskazującą na preferowane tematy oraz struktury operacyjne. Polska chęć oddziaływania z Niemcami na integrację mogłaby przynieść korzyści, gdyż współprzewodzenie oznacza także współodpowiedzialność. Wczesne i rzeczywiste włączenie Polski w zarządzanie gospodarcze będzie dla Warszawy papierkiem lakmusowym prawdziwych niemieckich zamierzeń. Należy także ustalić, w których obszarach Polska może zastąpić Francję jako partnera, w których nie, a w których istnieje szansa współpracy w ramach Trójkąta Weimarskiego.

2.    Wychodzenie naprzeciw potrzebom Polski, takim jak solidarność energetyczna, skuteczne Partnerstwo Wschodnie, wspólna polityka wobec Rosji.
Proponowanie przez Niemcy kompromisów w tych dziedzinach pozwoli Berlinowi zrealizować także własne cele.

3.    Wyszczególnienie tematów wspólnych.
Tam, gdzie interesy już są zbieżne (koordynacja gospodarcza, polityka sąsiedztwa, polityka bezpieczeństwa i obrony) należy zapoczątkować konkretne inicjatywy. Tam, gdzie interesu są rozbieżne lub ambiwalentne (energia, rozszerzenie), warto powołać grupy refleksyjne.

Analityk kończy swój tekst stwierdzeniem, że niemieckie cele w UE uda się zrealizować łatwiej z dynamiczną europejsko Polską. A wspólne działania mogą rozwinąć się w kierunku europejskiego partnerstwa w tworzeniu UE.

Tekst streszcza analizę: Kai-Olaf Lang, Polens Vorsitz im Rat der EU: Zuversicht in Zeiten der Krise, SWP-Aktuell 2011/A 38, August 2011